Ulubieńcy od... The Dumplings

Z czystym sumieniem mogę zaliczyć The Dumplings do jednych z moich ulubionych wykonawców. Polubiłam ich odkąd tylko przypadkiem znalazłam na YouTube ich amatorskie nagrania, jeszcze przed wydaniem debiutu No Bad Days (2014). Z czasem było tylko lepiej – obecnie Justynę i Kubę można usłyszeć na najważniejszych krajowych wydarzeniach muzycznych. W dzisiejszym wpisie skoncentruję się na pięciu moich ukochanych kawałkach od śląskiego duetu. Wybór, jak zawsze, prosty nie był.

5. Oddychasz (2016)

Ostatnio, przyznaję, trochę zapomniało mi się o Oddychasz, jednak wystarczyła obecność piosenki na koncercie, by nie mogła wyjść mi z głowy. Wyrazisty, przestrzenny bit kupił mnie od razu, bo właśnie taką elektronikę cenię sobie najbardziej. Dołączając do niego przepiękny, błogi wokal Justyny, trudno w Oddychasz nie przepaść.

4. Odyseusz (2015)

Odyseusz zyskał co prawda moją sympatię dopiero po kilkukrotnych przesłuchaniach, ale już na stałe zagrzał sobie miejsce na mojej playliście. Niezmiennie kojarzy mi się z wodą i dryfowaniem (choć pewnie spora w tym zasługa okładki albumu). Pulsujący, rozleniwiony rytm sprzyja uczuciu totalnego wyluzowania, wystarczy zamknąć oczy i popłynąć razem z muzyką.

3. Raj (2018)

Nadal pamiętam, w jaki zachwyt wprawił mnie Raj. Mocny bit, nocny charakter oraz silna inspiracja latami 80. zrobiły swoje i tytułowy utwór z ostatniej płyty duetu był jednym z najczęściej słuchanych przeze mnie kawałków ostatnich dwunastu miesięcy. Zresztą wciąż do niego wracam i nie przestaję fascynować się Rajem. Bezbłędnie wpasował się w moje upodobania.

2. Przykro mi (2018)

Jeszcze bardziej wpasował się numer Przykro mi. Nie tak mroczny jak poprzednik, przestronniejszy i spokojniejszy, a robi konkretną furorę zarówno na żywo, jak i słuchany w zaciszu domowym. Fajnym urozmaiceniem jest tutaj przewijająca się perkusja, choć na mnie największe wrażenie wywołuje Justyna i jej czysty, wysoki wokal oraz to urocze, wieńczące całość la la la la.

1. Dark Side (2015)

Dark Side to jedyny ponad ośmiominutowy utwór, którego nigdy nie przewijam. O ile zazwyczaj tak długie piosenki mnie nudzą i irytują, tak w tym przypadku długa część instrumentalna wydaje mi się najtrafniejszym pomysłem pod słońcem. Trudno mi wymienić, czym konkretnie Dark Side podbiło moje serce. Chyba po prostu całokształtem. Jest bardzo hipnotyzujący i naprawdę niełatwo się od niego uwolnić. Nawet przestałam już próbować; każdorazowo pozwalam się ponieść zamglonej, tajemniczej melodii.