W słuchawkach #7

Years & Years – King

Ta piosenka była często uważana za jedną z najlepszych wydanych w 2015 roku. Poniekąd się nie dziwię, King jest bowiem przyjemnym, miękkim numerem, od którego można się uzależnić. Niedawno przypomniałam sobie o nim i coraz chętniej do niego wracam.

INXS – Never Tear Us Apart

Jeden z klasyków lat 80. i jeden z moich faworytów, jeśli chodzi o piosenki tamtej dekady. Jestem pod wrażeniem tak ciekawej konstrukcji utworu za każdym razem, kiedy go słucham. Bas, saksofon, ten wspaniały wokal... Genialna całość.

MO – Slow Love

Ponownie wracamy do klimatu lat 80., tym razem nie tego rockowego, a elektroniczno-tanecznego. Utwór Slow Love to wyraźny ukłon w stronę tamtej muzyki, który brzmi świeżo i nowocześnie. Troszkę o nim zapomniałam, więc teraz z przyjemnością nadrabiam, odtwarzając w kółko i w kółko.

Adaline – Entertainer (live)

Tę piosenkę pokochałam od pierwszego odsłuchu. Może się wydawać, że to nic szczególnego, nie ma się zachwycać, ale to okrutne kłamstwa. Wykonanie na żywo czaruje zdecydowanie bardziej niż to studyjne. Niezwykle zmysłowy i hipnotyzujący numer.

Organek – King of the Parasites/Nie lubię

Na finałowym występie trasy w Stodole zespół Organek postanowił zaprezentować to, co wychodzi im fantastycznie, czyli solówki. Numery King of the Parasites oraz Nie lubię spoili różnorodną grą instrumentalną, a cały wykon trwał dobre 10-15 minut. Wyszło coś porywającego.

Sorry Boys – Miasto Chopina

Jakiś czas temu dokładnie zapoznałam się z ostatnim albumem formacji Sorry Boys, czyli Roma i jestem nim całkowicie oczarowana. Każdy z utworów jest poruszający, ale największe wrażenie robi na mnie Miasto Chopina. Ta piosenka jest po prostu przepiękna, a to pianino... Posłuchajcie sami.

Nikki Yanofsky – Something New

Poznałam ten kawałek dzięki reklamie pewnego samochodu. Od razu mnie zainteresował przez chwytliwy retro bit. Ma w sobie zalążek jazzu ze sporymi naleciałościami współczesnego popu. Całość jest bardzo dynamiczna, nieco funkowa i wręcz stworzona do tańca.