W słuchawkach #8

Alice Merton – No Roots

Ta debiutująca artystka osiągnęła kilka poważnych sukcesów w zeszłym roku. Ja No Roots poznałam dopiero niedawno, ale lepiej późno, niż wcale. Podoba mi się ten przyjemny, żywy rytm, wyraźne akcentowanie słowa roots w refrenie oraz nietuzinkowy tekst. Całość wypada bardzo zgrabnie.

Marilyn Manson – KILL4ME

Nie przypuszczałam, że nadejdzie taka chwila, kiedy będę co chwila odtwarzać piosenkę Marilyna Mansona. Jak widać, życie jest pełne niespodzianek, a wspominany utwór – KILL4ME – od razu mnie wciągnął. Niepokojący, owiany pewną dozą tajemniczości i do tego z nonszalanckim wokalem.

HAIM – Falling

Amerykański zespół HAIM bardzo mnie zauroczył cztery lata temu. Trochę o nich zapomniałam, dlatego teraz nadrabiam zaległości i z ochotą powracam do fantastycznego numeru Falling. Taka mieszanka muzyki indie, R&B i odrobiny folku jest czymś naprawdę godnym zainteresowania.

Arctic Monkeys – Why'd You Only Call Me When You're High

Podobnie jak w przypadku HAIM, nadrabiam zaległości w słuchaniu Arctic Monkeys. Z ich płyty AM najbardziej lubię kawałek o najdłuższym tytule. Uwodzicielska, zmysłowa i charakterna melodia, nieco zblazowany głos – Turnera  czego chcieć więcej?

Kult – Hej czy nie wiecie

W takim wydaniu Kult podoba mi się najbardziej – rock lat 80. w pigułce, czyli to, do czego zawsze będę wracać. Jeden z najważniejszych w polskiej muzyce protest song i jeden z najważniejszych w polskiej muzyce utworów w ogóle. W tym przypadku słowa są raczej zbędne.

Lao Che – Nie raj

Odkąd pojawiła się pierwsza zapowiedź najnowszej płyty Lao Che, czekam na nią z ogromną niecierpliwością. Nie raj to ukłon w stronę elektronicznych lat 80., z mocnym, acz oszczędnym tekstem (Ale to nie raj / Macht frei). Czy Wam też początek przypomina trochę Smalltown Boy?

Nothing But Thieves – Trip Switch

Powyższy numer jest jednym z moich ulubionych, jeśli chodzi o twórczość brytyjskiej grupy. Tę niesamowicie chwytliwą kompozycję członkowie zespołu uważają za komentarz do współczesnego świata. W akompaniamencie tak wyrazistej muzyki jest on jeszcze bardziej dosadny.