Guilty pleasures #2

Dziś zapraszam Was na wpis o kolejnych trzech piosenkach, których słucham i które mi się podobają, a niekoniecznie powinny. ;)

C-Bool ft. Giang Pham – Magic Symphony

Zdziwiłam się na wieść, że pod pseudonimem C-Bool kryje się Grzegorz Cebula - polski DJ i producent muzyczny; głównie z tego względu, że poniższe Magic Symphony jest wyprodukowane na światowym poziomie. I mimo że raczej stronię od typowo klubowych dźwięków tworzonych przez DJ-ów, Magic Symphony jest bardzo chwytliwe i naprawdę mi się podoba. Sporo robią sprytnie wkomponowane skrzypce w refrenie.

Katy Perry ft. Migos – Bon Appétit

Na początku naprawdę nie lubiłam tego nagrania, przede wszystkim dlatego, że wydawało mi się miałkie oraz nijakie. Nadal twierdzę podobnie - nie wyróżnia się niczym i zupełnie nic by się nie stało, gdybyśmy go nie znali. Niemniej będąc na wakacjach w Zakopanem co chwilę słyszałam tę piosenkę - była dosłownie wszędzie (grano ją wówczas częściej niż Despacito...). Kiedy usłyszałam Bon Appétit już po wakacjach, zmieniłam do niej podejście. Pewnie dlatego, że kojarzy mi się właśnie z letnim czasem.

Vinnie Maniscalco – TaKillYa

Pewnie większość z Was kojarzy piosenkę Tequila zespołu The Champs z 1958 roku (do posłuchania tutaj). To właśnie ten utwór podrasował DJ Vinnie Maniscalco, tworząc z tego prawdziwą piosenkę w stylu trap. Pewnie nie zwróciłabym na ten twór najmniejszej uwagi, bo jestem sceptyczna, jeśli chodzi o unowocześnianie starych kompozycji. Ale TaKillYa została wykorzystana w bezbłędny sposób w fantastycznym filmie Baby Driver (polecam gorąco; zwiastun tutaj) i stąd moja sympatia do niej.